Cor Hospes heeft een grote presentatie over guerrillamarketing gemaakt. Het is een visuele opvolger van zijn eerdere boek. Leuk is dat er heel, heel veel voorbeelden inzitten, evenals de vereisten waaraan een goede actie moet voldoen.
Waar ik zelf nog benieuwd naar ben, is het PR-aspect: hoe vergroot je de kans dat een actie wordt opgepikt door de media? Van sommige cases weet ik dat ze redelijk vanzelf ‘viraal
‘zijn gegaan, zoals onze Nokia Silence Booth. Die werd vroeg opgepikt door Trendwatching.com en ging daarmee gelijk de wereld over (waarbij diverse Nokia-kantoren verrast rondmailden waar dat initiatief in hemelsnaam vandaan kwam ;). PR gebeurde eigenlijk al voordat we er goed en wel over hadden kunnen nadenken, want we richtten ons vooral op het directe bereik: de mensen die de Nokia Silence Booth tegenkwamen.
Maar andere acties zijn volgens mij meer one-offs, vooral bedoeld voor een gecoƶrdineerd fotomoment in de krant of op populaire blogs: het gaat niet zozeer erom wie de actie tegenkomt, maar wie erover leest.
Ofwel: wat wordt de belangrijkste vergrotingsfactor van een actie? Zijn dat de mensen die er direct mee geconfronteerd worden, zoals de Heineken luidsprekerhoed? In dat geval is een bliksemuitrol van belang. Houd het simpel en vermenigvuldigbaar. In de lijn van Che Guevara: hoe zorg je dat je met een klein groepje mensen snel de cruciale objecten van de omgeving bezet?
Of zijn dat vooral de media die over de actie schrijven, zoals de Bavaria-actie? Dan is het belangrijk dat een enkele actie tot in de puntjes wordt uitgevoerd. Deze benadering heeft meer een parallel met een terroristische aanslag: een gefocuste actie die vooral slaagt doordat de media erop springen. Ik denk dat het in dit geval goed is te bedenken hoe het zaaien van zo’n actie vorm krijgt, omdat viraliteit niet altijd vanzelf gaat. Maar fijn is dat inmiddels ook daar bureaus in zijn gespecialiseerd.
Een andere aspect dat ik interessant vind, is het gegeven dat guerrillamarketing verrassend moet zijn, maar inmiddels een grote focus op outdoor heeft, waardoor het juist wat gekaderd begint te voelen. Het mooie aan guerrillamarkering is voor mijn gevoel de ‘all bets are off’-insteek: alles kan, zolang het nog maar niet eerder gebeurt is. Kortom: waar gaat guerrillamarketing nu heen?
te veel vragen om snel te beantwoorden. met je welnemen kom ik hier graag in stukjes op terug. wel duidelijk is dat guerrilla zich steeds meer gaat verplaatsen van de straat naar de digitale straat. en dat je als merk dus steeds minder afhankelijk bent/wordt van journalisten omdat mensen vanzelf over een actie gaan bloggen/twitteren/hyvesen enz.
Kortom: tijd voor een tweede boek š
En laat dat boek er nu ook net komen. Eind dit jaar. Helemaal fris en ander. En nog leerzamer :-0