Ik liet het bericht over Pixar van gisteren nog even op me inwerken. Daarin schreef ik dat Pixar goed in staat is zichzelf creatief te vernieuwen, terwijl Disney met films als Bambi 2 creatief doodbloedde.
Het verschil is dat Disney als uitgangspunt nam wat mensen verwachtten. Pixar bood wat mensen wilden.
Het klinkt als een nuanceverschil. Maar het zijn fundamenteel andere benaderingen.
Voorbeeld: in Terminator 2 verwacht je dat de Arnold Terminator slecht is, alleen nog slechter dan in deel 1. Je krijgt echter wat je wilt, namelijk verrassing. De uberslechte killer van film 1 is nu ineens de goodguy. Deel 2 is daarmee een goed vervolg op deel 1, dat destijds ook een verrassende opzet had.
Deel 3 was echter niet verrassend, het bood wat je verwacht. Arnold vecht weer tegen een kwade robot, die ditmaal nog sterker is.
Kortom: als je wilt voortborduren op een eerder succes, imiteer dan de gedachte, niet de uitingsvorm. Want als je biedt wat mensen verwachten, dan word je saai en ongeinspireerd.