|
|
||
|
Even een wat exotischer bericht. Jules
Verne heeft ruimschoots aangegeven een visionair te zijn. Veel onderwerpen
van zijn boeken zijn inmiddels dagelijkse realiteit geworden. Binnenkort
kan hij postuum waarschijnlijk weer een voorspelling afstrepen. The Freedom Ship is een serieuze poging om deze droom realiteit te maken. Reeds vijf jaar zijn de initiatiefnemers met het concept bezig en inmiddels zijn ze behoorlijk concreet geworden. The Freedom Ship is een varende dorp. Of beter, een varende stad, want het schip biedt plaats aan 40.000 permanente bewoners, 30.000 dagelijkse bezoekers en 10.000 nachtelijke hotelgasten. Tel daarbij op dat er een fulltime crew van 20.000 personen is en er lopen dus zo’n 100.000 mensen rond op het dek. De bewoners van The Freedom Ship wonen op een vaste plaats, maar zijn tegelijkertijd continu op reis. Ze varen in ongeveer 3 jaar de wereld rond. Berichtten we in fris_licht al eerder dat de ‘gated community’ in de hedendaagse, onzekere tijden flink aan populariteit wint? Dit is er wel een heel pikant voorbeeld van: een stad die letterlijk van de normale wereld wegvlucht. Dat gezegd hebbende, kunnen we alle indrukwekkende eigenschappen van het schip niet onvermeld laten. Welnu, The Freedom Ship wordt zo’n anderhalve kilometer lang en 250 meter breed. Het schip krijgt een landingsbaan voor middelgrote vliegtuigen (tot veertig personen) en heeft zo’n vijfentwintig verdiepingen. Verder heeft de varende gemeenschap een bibliotheek, school, ziekenhuis, winkels, groothandel, banken, hotels, restaurants, entertainment faciliteiten, casino’s, kantoren, sportcentra en zelfs fabrieken. Een wereldvreemd concept? Op het ogenblik waarschijnlijk nog wel, maar interessant is dat de initiatiefnemers er niet eens van uit gaan óf er markt is voor het schip. In hun visie zou het best eens de eerste versie van een stuk of zes exemplaren kunnen zijn. Saillant detail is overigens dat het schip uit Vernes boek geen gelukkig einde kende. De bewoners kregen ruzie waardoor er een tweedeling ontstond in de varende stad. Letterlijk, want uiteindelijk spleet het schip in tweeën en ging het roemloos ten onder.
(dus niet alleen maar goed voor het milieu) Kent u hybride auto's? Nee? Dat dachten we al. Niet omdat wij neerbuigend willen doen over uw autokennis, maar omdat er in alle eerlijkheid tot nu toe weinig reden was om de hybride modellen op te nemen in je shortlist van 'leuke auto's'. Maar het begint erop te lijken dat de milieuvriendelijke auto's terrein aan het winnen zijn. En om een veel trivialere reden dan dat ze daadwerkelijk marktaandeel winnen: er zijn bekende mensen in gesignaleerd. Een hybride auto is een wagen die voorzien is van een gewone (verbrandings)motor en een elektromotor. Een computer beslist welk systeem wordt ingezet om de auto te laten rijden. In de praktijk betekent dat: hoe hoger de snelheid, des te minder er op elektro wordt gereden. De batterijen laden zichzelf tijdens het rijden op, maar zetten ook remkracht om in stroom, die in de batterijen wordt opgeslagen. Resultaat: lager verbuik en een veel lagere uitstoot. De Toyota Prius is al enkele jaren op de markt en verkocht tot nu toe, en ondanks zijn allesbehalve spannende uiterlijk, redelijk. Zijn grote kracht schuilde in de dagelijkse bruikbaarheid. Hij is een slagje groter dan een Corolla en vervoert comfortabel vier personen. De tevens hybride Honda Insight ziet er iets revolutionairder uit, maar is feitelijk een tweepersoons voertuig. Van een contact uit Californië hadden we afgelopen zomer al gehoord dat het daar erg fashionable was om jezelf hybride te vervoeren. Zijn letterlijke woorden: "je schrikt je rot, als zo'n ding in de stad langsrijdt, omdat ze dan op elektro rijden en je ze niet hoort aankomen." Inmiddels hadden we ook berichten gehoord dat Cameron Diaz en Leonardo Dicaprio in Prius-sen waren gesignaleerd. Je kunt veel over de Prius kan zeggen, maar niet dat het een sexy auto is. Helemaal in de Verenigde Staten waar het niet veel meer dan een soort veredelde boodschappenwagen is. In de film 'Dickie Roberts: former child star' is een van de plotlines opgehangen aan producent Rob Reiner (die zichzelf speelt in de film), terwijl hij in zijn Honda Insight rijdt. Maar het blijft niet bij een paar subjectieve waarnemingen alleen. De nieuwe Prius is door een vooraanstaand Amerikaans autotijdschrift verkozen tot '2004 Car of the Year'. de voororders voor de nieuwe Prius overtreffen elke verwachting en Toyota heeft al aangegeven dat zij ondanks het opvoeren van de productie lange levertijden verwachten. De launch in Australië is alvast nog maar even uitgesteld. De Japanse merken geloven sterk in de toekomst van hybride, Honda lanceert binnenkort de Civic met een hybride systeem en Toyota heeft aangemoedigd door het onvoorziene succes van de Prius al aangekondigd meerdere modellen binnen afzienbare tijd van hybride systemen te voorzien, waaronder zelfs het luxepaard uit de stal, een Lexus. Kan Hollywood zichzelf weer in stijl én hybride verplaatsen.
http://www.toyota.com Al eerder belicht: 'urban art' & design is zo’n beetje dat wat eerst skateboarden en toen dance was. Ofwel, de context waar belangstelling bovengemiddelde naar uit gaat en waar (daardoor) veel vernieuwing vandaan komt. Een interessant voorbeeld in dat kader is Joe Saccco. Hij is een vooraanstaand oorlogscorrespondent. Sacco maakte 'Palestine', een boek over zijn ervaring om te leven in een Palestijns vluchtelingenkamp. En recentelijk maakte hij 'The Fixer', over het waargebeurde verhaal van een Bosnische soldaat, Neven. In The Fixer gaat Sacco terug naar Bosnië & Sarajevo om Neven te volgen. Neven is een 'fixer', iemand die Westerse reporters naar de plaatsen brengt waar verhalen over zijn te schrijven. Hij leidt hen door het gevaarlijke landschap van het naoorlogse Sarajevo en Bosnië. Het interessante daarbij is dat Sacco geen normale boeken schrijft, hij tekent ze. Hij maakt namelijk stripverhalen. Hoewel die benaming natuurlijk wat plat lijkt, als je de bovenstaande verhaallijnen in ogenschouw neemt. Het geeft aan hoe volwassen de strip inmiddels is geworden. Maar ook hoe 'inhoudelijk' popculturele kunst kan zijn. Want onder die noemer mogen we het stripverhaal inmiddels wel plaatsen. Sacco krijgt veel positieve aandacht van zeer serieuze recensenten. Onder andere omdat hij schrijft en tekent uit eerstehands ervaring, hij zoekt de plekken waarover hij schrijft zelf op. En natuurlijk omdat hij in staat is een dergelijke 'zwaar verhaal' in stripvorm te vertellen. Sacco zegt over zijn keuze voor de strip: "Ik maak al comics sinds ik zes jaar oud was. Het is een medium dat ik al lang bij me draag. Het voordeel van de strip is dat de verhalen heel toegankelijk en direct zijn." Nieuwsgierig naar zijn directheid? Pagina’s uit Sacco’s laatste boek: http://www.drawnandquarterly.com/artPreviewList.php?item=a3e6d5f7febc03
De meest gestelde vraag die een trendwatcher krijgt: hoe verspreidt een trend zich van ‘underground’ naar ‘mainstream’? Eén van de antwoorden kan zijn: via Amerikaanse TV. Neem de lesbo (en nu dienen we tussen haakjes even op te merken dat we dan gemakshalve doelen op 'vrouwen die met vrouwen gaan'. Dus ongeacht of ze dat exclusief - lesbisch - of selectief - bi - doen). Enerzijds was het in de hippe Randstad een tijdje geleden interessant om als vrouw je grenzen te verkennen en met iemand van hetzelfde geslacht te experimenteren. En anderzijds trad de scene van 'echte lesbo's' steeds duidelijker op de voorgrond. Daarnaast zette het Russische duo Tatu de eigentijdse lesbo – vrouwelijk, sexy en zonder tuinbroek - ook in reguliere jongerencultuur op de kaart. Maar daar bleef het zo ongeveer bij. Veel weerklank in de mainstream kreeg het nog niet. Los van het feit dat Sex & The City wel eens met de gedachte flirtte, of Madonna aan Britney en Christina duidelijk maakte wie hier nou de echte popdiva is. Een echt 'lesbo-instituut' is nog niet naar voren gestapt. Binnenkort kan daar verandering in komen. Sinds kort is er in de Verenigde Staten de nieuwe serie 'The L Word'. Ouderwetse 'Melrose Place'-gezelligheid. Maar dan met lesbo's. 'The L Word' wordt door TV-zender Showtime gemarket als een manifest voor De Vrijheid van De Lesbienne. Maar 'The L Word' is niet alleen een serie met een missie. Want, u raadt het waarschijnlijk al, twee niet onaantrekkelijke, zoenende vrouwen doen het ook aardig bij de gemiddelde man. Twee halen, één betalen, dus. De serie is in potentie relevant voor vrouwen én mannen. En dat is minder het geval bij Showtimes andere gayserie: 'Queer as Folk'. Die ging namelijk over mannen-met-mannen en daar houden bepaald niet alle mannen van. En vrouwen bleken ook niet bijzonder geïnteresseerd in zoenende snorren. Daarmee is dus een interessante situatie geboren. Want ja, het is natuurlijk goed en logisch dat na de homorevolutie de lesbo's ook meer mainstream aandacht & acceptatie krijgen. En het is fijn dat ze niet in het traditionele keurslijf van dikke vrouw met korte kop worden geduwd. Echter, een fenomeen, dat met de mainstream aandacht voor de lesbo akelig dichtbij komt, is de 'Lipstick Lesbian'. De vrouw die de ultieme seksfantasie van de man belichaamt. Dat spanningsveld is in 'The L Word' duidelijk aanwezig. Alle personages zijn knap, eigentijds en uitbundig met hun seksualiteit. Waar dit naar toe gaat? Het staat nog niet geschreven in de glazen bol van fris_licht. Maar ongetwijfeld komt 'The L Word' binnenkort op Net 5. En dan krijgt het lesbo-fenomeen de aandacht in de mainstream waarover we het in de inleiding hadden. Kijk maar naar de attentie die Sex & The City heeft gekregen. Laten we dan nog eens kijken hoe oprecht de lesboboodschap van 'The L Word' is. O ja, we zouden het bijna vergeten in alle commotie: waar gaat de serie eigenlijk verder over? Welnu, het verhaal is gebouwd rond een lesbisch koppel, dat moge duidelijk zijn. Bette, een glamourvolle directeur van een museum voor moderne kunst. En Tina, een vrouw die haar carrière in de film aan de wilgen hangt om zich toegewijd op haar zwangerschap te richten. De serie begint met een shot waarin de twee vrouwen gepassioneerd kussen. Bette fluistert in Tina’s hoor: ‘Let's make a baby’. En daarmee begint de jacht op sperma en de grote vraag of het koppel klaar is voor een baby. Een serie over de omgekeerde bommoeder dus.
http://www.afterellen.com/TV/thelword/review.html Tja, sommige dingen moet je gewoon even zien, woorden volstaan simpelweg niet. Daarom geven we u alleen even deze link, om te laten zien wat er allemaal met haar mogelijk is. http://www.laweekly.com/ink/04/08/style-butler.php Gezien? Welnu, natuurlijk is er wel wat te vertellen over dit linkje. Bijvoorbeeld dat het illustreert dat de zwarte bevolking, zeker in de Verenigde Staten, nog steeds een belangrijke voortrekkersrol speelt op het gebied van mode & lifestyle. Want, hoe exotisch de ontwerpen ook zijn, de zwarte bevolking komt tenminste met verrassende dingen. En dat haar een domein gaat worden waarmee ‘je jezelf kan onderscheiden’. Ehm… limited-edition haar dus. Want als iedereen tegenwoordig bijzondere sneakers draagt, moet je toch op zoek naar andere manieren om jezelf te onderscheiden. De interesse in ‘de middeleeuwen’ is groeiende. Nu zult u denken: niet wéér een column over The Lord of the Rings. Gelukkig staat Peter Jackson’s trilogie niet op zichzelf en kunnen we het vandaag hebben over de Pre-Raphaëlitische Broederschap. Want deze negentiende-eeuwse kunstenaarsclub komt weer volop in de belangstelling te staan. In 1848 werd de Pre-Raphaëlitische Broederschap opgericht door Hunt, Millais en Rossetti. Ze waren geschokt door de maatschappelijke ellende die de industriële revolutie had veroorzaakt. In reactie hierop schilderden ze romantische en bijbelse taferelen, geïnspireerd op de middeleeuwen in de periode van vóór de renaissance (Raphael). Zo waren ze bijvoorbeeld zeer beïnvloed door de legende van Koning Arthur. Tegelijkertijd portretteerden ze hedendaagse maatschappelijke misstanden en voorzagen die van moralistische kritiek. Hun motto: “De schilder is met dezelfde taak belast als de prediker”. Ofwel, kunst moest een boodschap verkondigen. Ze gebruikten felle kleuren omdat ze af wilden van een tijd waarin alles benauwd, kleurloos en somber was. In de vorige eeuw was er weinig belangstelling voor de groep. Ze werden gezien als moraalridders en dagdromers, en welke serieuze kunstliefhebber zat daar nu op te wachten? Maar het tij keert. De maatschappij wordt harder en normen & waarden staan bovenaan de agenda. Moraal en romantiek, dat is precies wat we nodig hebben! Momenteel worden wereldwijd tentoonstellingen ingericht ter ere van de Pre-Raphaëlitische broeders. Zo reist de tentoonstelling “The Pre-Raphaelite Dream ” door de Angelsaksische wereld en trekt overal volle zalen. Wilt u zelf een echte Pre-Raphaëliet aanschouwen? Ook dat kan, want op 27 februari start een overzichtstentoonstelling van Rossetti in het Van Gogh Museum. Fris_licht vangt signalen op uit de maatschappij via haar wereldwijde netwerk van opinieleiders uit entertainment, mode, kunst, food, etc. Wij stellen dit netwerk aan onze lezers ter beschikking als ogen en oren; in elke editie mag een lezer een vraag stellen. Deze keer werd de volgende vraag gesteld: Where does Dutch creativity stand (in design, music, art, fashion, food, ...) and how does it compare to other countries?
Conclusion: Dutch creatives are apparently very entrepreneurial and good
in promoting themselves :)
Roy 1, Amsterdam
Roy 2, Amsterdam Laurence, Paris I know a litte bit about Belgian creativity in fashion (Dries Van Noten, Margiela, Ann de Meuleester) but I never heard anything about Dutch artists. In terms of design and deco, I've seen remarkable hotels and restaurants and deco shops in Amsterdam when I was there. The second real field where Holland is very in advance compared to Latin countries is, of course, advertising. Great agencies -thinking about Wieden+Kennedy and KesselsKramer. Then my question is:
|
| |
print fris_licht
stuur fris_licht
fris_licht wordt
t w o_d e g r e e s Meer weten? Mail Ingmar de Lange
print fris_licht
stuur fris_licht
fris_licht wordt
t w o_d e g r e e s Meer weten? Mail Ingmar de Lange
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht
fris_licht wordt
t w o_d e g r e e s Meer weten? Mail Ingmar de Lange
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht
fris_licht wordt
t w o_d e g r e e s Meer weten? Mail Ingmar de Lange
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht
fris_licht wordt
t w o_d e g r e e s Meer weten? Mail Ingmar de Lange
abonneer jezelf op fris_licht print fris_licht
stuur fris_licht
fris_licht wordt
t w o_d e g r e e s Meer weten? Mail Ingmar de Lange
|
|
--------------------------------------------------------------------------------------- |
||
