Pimkie maakt mode democratisch

Leestijd: < 1 minuut

Dit is een leuke brand-utility van Pimkie. Mode gaat voor een belangrijk deel over kleur. Wat is in en wat is uit?

Die vraag kun je aan de guru’s overlaten. Maar je kunt ook gewoon op straat kijken.

Dat doet kledingsketen Pimkie met Color Forecast. Het heeft camera’s in Parijs, Milaan en Antwerpen staan. Deze scannen de kleding van de mensen op straat en analyseren wat de dominante kleur is.

De actuele stand wordt dagelijks gedeeld. En de dominante trends worden vertaald naar de nieuwe collecties.

Leve de democratische mode.

Bron: Tim Driesen op The Awesome Slideshow.

Lieve conferenties, stoute conferenties

Leestijd: 2 minuten

Ik doe graag een oproep. Is het mogelijk dat meer conferenties het hart centraal zetten in plaats van het hoofd?
Want als ik eerlijk ben, vind ik de meeste conferenties niet zo leuk. Ik verveel me snel en worstel met binnensmondse irritatie. Voor mijn gevoel geldt dit voor veel mensen.

Ik denk dat dit komt, omdat het uitgangspunt meestal niet klopt. Het gaat teveel om het hoofd. Sprekers moeten doen alsof ze het Grote Antwoord kennen. Want toehoorders verwachten bij iedere lezing een doos vol briljante inzichten.

Dat is simpelweg niet mogelijk. Vrijwel niemand snapt Het Geheim van Succes. Een inzicht dat de ene keer werkt, is waarschijnlijk de andere keer moeilijk toepasbaar. En er is zo’n groot aanbod van slimme inzichten, dat je de meeste stellingen links- of rechtsom weleens bent tegengekomen.

Verder blijft de essentie van succes toch inspiratie. En inspiratie breng je niet over met stelregels.

Tegelijkertijd zijn er conferenties die me zo inspireren dat ze me blijvend beïnvloeden. Grappig genoeg waren dit vrijwel altijd ‘unconferences’. Kleinere bijeenkomsten waar mensen uit hun hart spraken. Over dingen waarvan ze simpelweg blij werden. Inspiratie stond centraal en inspiratie werkt aanstekelijk, voordat je het weet voel je het zelf ook.

Mastermundo van Marcel Kampman vind ik altijd een heerlijke grabbelton van mooie dingen. Bij de Kruisbestuiving van Bloei vind ik alles mooi en iedereen aardig. En gisteren ontdekte ik tijdens The Awesome Slideshow van Sue Amsterdam weer hoeveel leuke mensen er zijn in ‘het wereldje’.

Want het mooie van inspiratie is dat de voorraad oneindig is. Er zitten maar enkele goede antwoorden in het hoofd. Maar het hart zit vol verhalen.

Een goede conferentie is net als poëzie: je wordt er door geïnspireerd en daar haal je je eigen antwoord wel uit. Dat hoeft niemand in een stappenplan voor je uit te schrijven.

 

Merkstrategie is dood. Leve merkstrategie!

Leestijd: 2 minuten

Merkstrategie heeft aan relevantie verloren. En tegelijkertijd wordt het belangrijker. Twee tegengestelde ontwikkelingen lijken van invloed.

Enerzijds worden merken in het digitale landschap flexibeler. Activiteiten kunnen een stuk makkelijker worden aangepast dan vroeger.

Dit is ook nodig, want merken moeten sneller reageren. Hun speelveld is een stuk dynamischer geworden.

Daardoor komt er meer nadruk op tactiek: doe het, zie wat er gebeurt en pas het aan. Een bekende inspiratiebron is de ontwikkeling software: ‘release fast, release often’.

Deze trend lijkt de behoefte aan strategie te verminderen. Het is beter om het snel te doen dan er lang over na te denken.

Tegelijkertijd is er meer mogelijk. Door de dynamiek is de verzuiling in marketingland is verdwenen.

Het verschil tussen een medium en een product is bijvoorbeeld vervaagd: is een app een medium of een dienst? En de grens tussen markten is verdwenen: een merk concurreert met vrijwel elk ander merk, is het niet met een product, dan is het wel met communicatie of PR.

Door deze vervaging weten veel merken niet goed wat ze met nieuwe mogelijkheden moeten. Of of ze er überhaupt iets aan hebben.

Ofwel: aan de ene kant is strategie planning en de behoefte hieraan lijkt verminderd. Natuurlijk werken merken met contentkalenders en marketingagenda’s. Maar uiteindelijk is de wereld minder planbaar geworden en wordt er meer geïmproviseerd.

Anderzijds stel strategie basale vragen: waarvoor zijn we hier en wat hebben we hiervoor voor nodig? Het belang hiervan wordt voor mijn gevoel groter. Want hoe groter de dynamiek en hoe vager de grenzen, hoe belangrijk je je eigen rol moet begrijpen.

Sociale media zijn een goed voorbeeld. Veel merken zijn er mee bezig en volgen tactische benadering. Ze vinden stapsgewijs uit wat het beste werkt. Er is weinig planning nodig.

Maar dit leidt ook tot willekeur, veel merken ‘doen maar wat’. Weinig zijn in staat om met sociale media  obstakels in hun aankoop- of gebruiksproces weg te nemen. Simpelweg omdat ze niet goed weten wat hun rol is in zo’n nieuw domein.

Kortom: strategie wordt minder ‘wanneer’ en meer ‘waarom’.

Het ongelijk van content

Leestijd: 2 minuten

Er wordt veel geschreven over content. Content lijkt de sleutel voor merken die aan hedendaagse marketing willen doen.

Daar is een hoop voor te zeggen. Maar, zoals vaak bij trends, is het automatisme gevaarlijk. Waarom heb je content eigenlijk nodig?

Recentelijk hielp ik een groot, wereldwijd merk met hun digitale strategie. Het heeft een aantal mooie contentcases. Ze komen vaak voorbij als een blauwdruk van hoe het moet.

Interessant was echter, dat het succes een belangrijke keerzijde had. Het merk had rumoer gecreëerd en de content had nieuwe mensen aangetrokken.

Maar in commercieel opzicht had dit weinig opgeleverd. Want de mensen die werden aangetrokken, voldeden meestal niet aan het klantenprofiel.

En de content was aantrekkelijk, maar had weinig van doen met de kernpropositie. Het maakte het merk leuk en eigentijds, maar niet relevanter.

Het merk was daardoor op zoek naar een andere koers. Daarom zijn we gaan graven.

We ontdekten dat digitale en sociale media een verrassend aantal obstakels in het oriëntatie-, aankoop- en gebruiksproces konden verbeteren. Deze oplossingen waren misschien iets minder PR-waardig, maar veel relevanter voor de klant en daarmee lonender voor het merk.

Het merk had er dus meer aan om deze media niet als media te benaderen, maar als dienstverlener. Content werd minder belangrijker, de waardepropositie kwam weer terug in het spotlicht.

De conclusie is daarmee misschien een open deur, maar niet minder relevant. Content kan een hoop merken helpen. Maar veel andere merken moeten vooral hun werk goed doen: de klant zo effectief mogelijk helpen.

Content is daarbij niet perse nodig. Sterker, het kan afleiden en de aandacht precies de verkeerde kant opsturen, zowel intern, als extern. De beste controle is de meest basale vraag van marketing: waar zijn we hier eigenlijk voor en hoe kunnen we dit het beste doen? Als je hier vroeger geen content voor nodig had, is dan kans groot dat dit nu nog steeds zo is.