Maand: april 2009

Eetbare advertenties

Leestijd: < 1 minuut

The proof of the pudding is in the eating. Onder dat motto brengt First Flavor eetbare advertenties.

Dunne stukjes film kunnen smaken naar eten, drankjes of ingrediënten. Zo kun je bij een advertentie in een magazine niet alleen vertellen hoe lekker die nieuwe Vodaka smaakt (case: SKYY Vodka), maar die daadwerkelijk laten proeven.

Ofwel, een waardige opvolger van de geurstrookjes die parfummerken gebruiken in modebladen.

Bron: The Economist

Wat marketing gemeen heeft met poëzie

Leestijd: 2 minuten

Regelmatig quoteer ik Seth Godin. Hij heeft enkele beeldende uitspraken, die handig in besprekingen zijn te gooien.

Echter, daar was voor mij een flinke draai voor nodig. Voorheen was ik niet zo enthousiast over zijn werk. Ik vond dat hij obligate inzichten als nieuwe fenomenen introduceerde.

Immers, The Purple Cow zegt vooral dat je als merk moet opvallen in plaats van harder hetzelfde te doen. Dit is nogal logisch. Marketing gaat om onderscheid.

Maar de wijze waarop hij dit heeft benoemd en de voorbeelden die hij geeft, zetten dergelijke elementaire punten weer in je Top 3-lijstje. En ze maken een basaal inzicht net even concreter en actueler, waardoor het makkelijker wordt ermee aan de slag te gaan of anderen hierop te attenderen. Bijvoorbeeld tijdens zo’n bespreking.

Marketing heeft daarmee iets gemeen met poëzie. Iedereen is wel een keer verliefd geweest. En iedereen kent het gevoel van spanning, hoop, teleurstelling en verrukking. Het is bot beschouwd ‘bekend materiaal’.

Maar sommige poëten of artiesten weten dit gevoel op zo’n manier te benoemen, dat je ineens het gevoel hebt in een poel van gevoel duidelijke lijnen te zien: ‘dat bedoel ik’. En vaak helpt dit om met zo’n gevoel om te gaan: ‘het werd me ineens duidelijk’.

Het gebeurt weleens dat ik een strategie of concept ontwikkel, waarvan ik in een onzekere of cynische bui denk: ‘dit is zo logisch en obligaat, daar schiet de klant doorheen’. En toch blijkt deze enthousiast te reageren.

Een periode dacht ik, dat dat met het onvermogen van marketeers te maken had. Nu zie ik dat anders. Ik denk dat ik op zo’n moment iets weet te benoemen, dat men waarschijnlijk al wist, maar nog niet hapklaar kon verwoorden. Waardoor het merk er niet makkelijk mee verder kon.

Dit inzicht vind ik belangrijker worden, nu marketingactviteiten relevanter en service-gerichter worden, neem de Brand Utility als illustratie. Ofwel, de activiteiten komen dichterbij de kern van het merk.

Daarmee gaat het er minder om dat je als adviseur een fenomeen bedenkt. En er meer om dat je iets weet te benoemen, dat waarschijnlijk al in de organisatie rondzweeft.

Dat zorgt ervoor dat strategieën meer aansluiten op de aard van het merk. En minder voelen als ‘met de haren erbij gesleept’. Ofwel, meer ‘inside-out’, zoals Rik Riezebos en Jaap van der Grinten in hun boek Positioneren betogen.

Om de cirkel rond te maken: waarschijnlijk ligt deze column dichtbij een open deur. Maar hopelijk weet ik die deur op een manier te benoemen, dat je er net iets meer mee kunt.