Via Bas Rotgans kreeg ik dit artikel: innovatiegoeroe Guy Kawasaki schrijft over de wijze waarop start-ups geld ophalen.
Zijn punt: zoek niet een grote zak met geld. Kies voor plan B. Begin klein, leen wat geld bij je moeder en probeer stapsgewijs je concept te ontwikkelen. Je werkt houtje-touwtje, maar je bent vrij om te experimenteren. Want je verbrandt geen zakken met geld. En zo, al spelend, vind je uiteindelijk het juiste haakje.
Immers, daar gaat het om met ondernemen. De vrijheid krijgen om fouten te maken. En de ruimte hebben om vervolgens met aanpassingen te komen.
Of, zoals Herb Kelleher, oprichter van Southwest Airlines ooit zei: “We have a ‘strategic plan’. It’s called doing things.”
En zo is het net met nieuwe merkconcepten. Je komt als marketeer in een fase waarbij een nieuwe gedachte draagvlak heeft gekregen. Dan zijn er twee mogelijkheden.
De eerste is dat je naar de baas stapt en om budget vraagt. De kans is groot dat je terug wordt gestuurd omdat je idee niet wordt opgepakt. Of dat de druk om snel te scoren te groot wordt, waardoor het concept nooit echt een kans krijgt.
De tweede optie is dat je zelf wat rest-budgetjes bijeen schraapt en in alle luwte een eerste versie neerzet.
Je hebt dan ruimte om ’te spelen’. En het succes dat het uiteindelijke, aangescherpte concept creeert, zorgt voor veel meer draagvlak in de organisatie.
Kortom: denk groot, maar begin lekker klein.
Nog twee quotes in dit kader:
“Sometimes, having a budget lets you hide the fact you don’t have an idea.”
Dave Hieatt, Howies
“This is so simple it sounds stupid, but it is amazing how few oil people really understand that you only find oil if you drill wells. You may think you’re finding it when you’re drawing maps and studying logs, but you have to drill.”
John Masters, via Tom Peters
