Geregeld is het wat rustig op Frislicht. Dat komt soms door drukte op andere terreinen. Maar vaak ook niet. Dan heb ik gewoon niets te melden.
Dus schrijf ik maar niet, totdat de inspiratie weer komt.
Juist las ik allerlei blogposts. Het viel me op hoeveel er geschreven werd en hoe weinig nieuws er stond. Toen bedacht ik me dat dat misschien het simpelste kernmerk van zenden is: niet weten wanneer je moet stoppen.